اعتیاد به خودارضایی چیست؟
اعتیاد به خودارضایی زمانی اتفاق می‌افتد که فردی دیگر نتواند میل خود به خودارضایی را سرکوب کند و در نتیجه به طور اجباری در این رفتار شرکت کند. استفاده از اصطلاح “اعتیاد به خودارضایی” بحث برانگیز است، زیرا تحقیقات کافی برای حمایت از آن به عنوان یک بیماری قابل تشخیص مستقل وجود ندارد. بسیاری از متخصصان از آن به عنوان “خودارضایی اجباری” یاد می کنند که ممکن است به عنوان نشانه ای از سایر اختلالات قابل تشخیص رخ دهد. متأسفانه تحقیقات به دلیل انگ اجتماعی و شرم شخصی محدود است.
اگرچه خودارضایی یک عمل سالم در حد اعتدال است، اما خودارضایی بیش از حد ممکن است عواقب منفی بسیاری را به همراه داشته باشد. در هر صورت، سالم یا ناسالم، اغلب به دلیل شرم خانوادگی، اجتماعی یا مذهبی مرتبط با خودارضایی، موضوعی نسبتاً تابو در نظر گرفته می شود. یک نظرسنجی بزرگ نشان داد که 78 درصد از بزرگسالان خودارضایی می کنند. صرف نظر از این، این ننگ منجر به آن شده است که کسانی که با این بیماری دست و پنجه نرم می کنند، پیام های درونی شرم و گناه را پیرامون خودارضایی تجربه کنند.
خودارضایی چه زمانی بیش از حد در نظر گرفته می شود؟
خودارضایی زمانی به عنوان یک مشکل در نظر گرفته می شود که باعث رفتارهای اعتیادگونه شود و به صورت مداوم و حالت اجبار گونه پیدا کند.
علائم مشکل خودارضایی ممکن است شامل موارد زیر باشد:
– خودارضایی زمان و انرژی زیادی از شما می گیرد
– خانه، محل کار یا زندگی شخصی شما به دلیل خودارضایی رنج می‌برد. ممکن است دیر به جلسات بروید، رویدادها را لغو کنید، یا قرارهای اجتماعی را زودتر ترک کنید تا خودارضایی کنید.
– شما خودارضایی می کنید حتی زمانی که برانگیخته جنسی یا “شهوت گونه” نیستید.
– هنگامی که احساسات منفی را احساس می کنید – مانند عصبانیت، اضطراب، استرس یا غم – پاسخ اصلی شما این است که برای آرامش ، خودارضایی کنید. فکر کردن به خودارضایی دشوار است وقتی خودارضایی نمی‌کنید، علائم ولع یا ترک را تجربه می‌کنید. توجه داشته باشید که آنچه «خودارضایی عادی» در نظر گرفته می‌شود در افراد مختلف متفاوت است، و خودارضایی روزانه به خودی خود نشان دهنده مشکل نیست.
آیا خودارضایی مزمن برای شما مضر است؟
خودارضایی یک رفتار طبیعی است و در حد اعتدال حتی می تواند اثرات مثبتی بر سلامت روحی و جسمی داشته باشد. با این حال، افراط در آن می تواند برای شما مضر باشد.
عوارض جانبی خودارضایی بیش از حد ممکن است شامل موارد زیر باشد:
- عزت نفس پایین
- رضایت جنسی پایین با شریک زندگی
- سایر مکانیسم های مقابله ای سالم را مهار می کند
- در ارتباطات بین فردی تداخل ایجاد می کند
علائم خودارضایی مزمن
از آنجایی که اعتیاد به خودارضایی یک اختلال قابل تشخیص و رسمی نیست، توجه به این نکته مهم است که اصطلاح «علائم» در این مورد بیشتر به مجموعه‌ای از معیارهای طبقه‌بندی برای شرایط مذکور اشاره دارد. تعداد و شدت علائم بسته به فرد و شدت اعتیاد متفاوت است. به طور کلی، هر چه اعتیاد شدیدتر باشد، علائم شدیدتر است. چنین علائمی در همه زمینه ها از جمله جسمی، شناختی، عاطفی و اجتماعی بر فرد تأثیر می گذارد.
علائم رایج اعتیاد به خودارضایی عبارتند از:
- از دست دادن حساسیت
- عدم کنترل تکانه
- شرم از خودارضایی
- احساس گناه در مورد خودارضایی
- تحریک بیش از حد از خودارضایی بیش از حد
- اختلال عملکرد جنسی
اگر هر یک از این علائم را تجربه کردید، مهم است که مکث کرده و با کسی صحبت کنید.
علل اعتیاد به خودارضایی
مانند علائم آن، علل و محرک های اعتیاد به خودارضایی در افراد مختلف متفاوت است. مجدداً، اینها ممکن است تحت تأثیر استعدادهای شخصی و تأثیرات اجتماعی قرار گیرند. هر چه علل و محرک‌های بیشتری در زندگی شخصی وجود داشته باشد، حساسیت بالقوه بیشتر است. با آگاهی از این عوامل خطر، ممکن است اقدامات پیشگیرانه تری برای جلوگیری از یک مشکل انجام شود.
در اینجا چندین علت و عامل خطر برای رفتار جنسی اجباری وجود دارد:
- عدم تعادل مواد شیمیایی طبیعی مغز
- تغییرات در مسیرهای مغزی
- شرایطی که بر مغز تأثیر می گذارد
- سهولت دسترسی به محتوای جنسی
- مشکلات مصرف الکل یا مواد مخدر
- یکی دیگر از شرایط سلامت روان
- درگیری های خانوادگی یا اعضای خانواده با مشکلاتی مانند اعتیاد
- سابقه سوء استفاده فیزیکی یا جنسی
توجه داشته باشید که لازم نیست این علل و عوامل خطر در ابتدا وجود داشته باشند تا فردی به اعتیاد به خودارضایی مبتلا شود. اعتیاد ممکن است از لذت شدید از ارضای خود شروع شود که به تدریج منجر به تغییر در مسیرهای مغزی، عدم تعادل مواد شیمیایی مغز و سایر مشکلات و شرایط می شود.
چگونه اعتیاد به خودارضایی را متوقف کنیم
با یک فرآیند بازیابی و نگهداری مناسب، می توان خودارضایی اجباری را متوقف کرد. اگرچه هیچ درمانی وجود ندارد – و باز هم، شما باید ثابت و هدفمند بمانید – استفاده از پاداش هایی جهت بهبودی ممکن است منجر به یک زندگی رضایت بخش و موفق بدون اصرارها و رفتارهای مرتبط با این حالت شود.
در اینجا پنج نکته برای توقف خودارضایی اجباری وجود دارد:
- محرک های خود را شناسایی و حذف کنید
اگر زمان‌ها یا موقعیت‌های خاصی وجود دارد که باعث ایجاد اجبار در خودارضایی می‌شود، اولین قدم خوب است که بفهمید آنها چیستند. اگر می‌توانید محرک‌های خود را شناسایی کنید، می‌توانید از قبل برنامه‌ریزی کنید تا یاد بگیرید چگونه با محرک کنار بیایید یا راه‌هایی برای اجتناب از آن بیابید.
- به یک گروه پشتیبانی بپیوندید
داشتن یک سیستم پشتیبانی از افراد دیگری که در شرایط مشابهی قرار دارند می تواند بسیار مفید باشد. گروه هایی مانند اجبارهای جنسی گمنام اعتبار سنجی ارائه می دهند و بسیاری دیگر نیز هستند که می توانند از اعتبارسنجی شما بهره مند شوند.
- هر گونه انگی که در مورد خودارضایی احساس می کنید را کاهش دهید
اگر از این اجبارها احساس شرم و گناه می کنید، می توانید به یاد داشته باشید که این رفتار طبیعی است و جای شرمندگی ندارد. مهم است که به این فکر کنید که این ترس ها و ناامنی ها از کجا می آیند و یاد بگیرید که آنها را درمان کنید تا رابطه شما با فعالیت های جنسی سالم تر باشد.
- در روابط شخصی خود حضور فعال داشته باشید
این مهم است که اگر دوستان، خانواده و شریک زندگی خود را دارید اولویت بندی کنید. با برنامه‌ریزی برای فعالیت‌های سرگرم‌کننده یا داشتن اوقاتی با کیفیت، کار دیگری به شما می‌دهد و راه خوبی برای کاهش اجبارها فراهم می‌کند.
- در فعالیت هایی شرکت کنید که از آن لذت می برید، مانند ورزش یا بازی
وقت گذاشتن برای شرکت در بازی ها یا ورزش ها، یا هر چیزی که ذهن و بدن شما را درگیر می کند، راه خوبی برای دور کردن ذهن شما از خودارضایی است. مهم است که چیزهای دیگری را بیابید که می تواند رضایت بخش باشد و شما را درگیر فعالیت ها و افرادی کند که از آنها لذت می برید.
دیدگاهی ثبت نشده است
لطفاً پیش از ارسال نظر، خلاصه قوانین زیر را مطالعه کنید: