تاثیر دستگاه های دیجیتال بر مغز کودکان

آیا دستگاه های دیجیتال مغز ما را تغییر می دهند؟

ده سال پیش نیکلاس کار، نویسنده فناوری، مقاله ای با عنوان «آیا گوگل Google ما را احمق می کند؟» در آتلانتیک منتشر کرد. او به شدت مشکوک بود که پاسخ «بله» است. او که کمتر و کمتر می‌توانست تمرکز کند، چیزها را به خاطر بسپارد یا بیش از چند صفحه متن را جذب کند، اینترنت را متهم کرد که مغز مردم را به شدت تغییر می‌دهد.

و این تنها یکی از نارضایتی‌هایی است که علیه اینترنت Internet و دستگاه‌های مختلفی که برای دسترسی به آن استفاده می‌کنیم – از جمله تلفن‌های همراه ، تبلت‌ها، کنسول‌های بازی و لپ‌تاپ‌ها. اغلب شکایات بازی‌های ویدیویی را هدف قرار می‌دهند که شامل جنگ یا جنگ می‌شوند، با این استدلال که باعث خشونت بازیکنان می‌شوند.

تغییر مغز کودکان با استفاده طولانی مدت از دستگاه های دیجیتال

اما دستگاه‌ های دیجیتال Digital همچنین مدافعان پرشوری دارند – به‌ویژه مروج بازی‌های تمرین مغز، که ادعا می‌کنند ارائه‌هایشان می‌تواند به بهبود توجه، حافظه و رفلکس‌ها کمک کند. چه کسی، اگر کسی، راست می گوید؟

پاسخ کمتر از آن چیزی است که فکر می کنید. به عنوان مدرک، یافته‌های دانشمندان علوم اعصاب نشان دادند مغز پلاستیکی‌تر از آنچه قبلاً درک می‌شد، است. به عبارت دیگر، این قابلیت را دارد که در طول زمان خود را دوباره برنامه ریزی کند، که می تواند تأثیر اینترنت بر آن را توضیح دهد.

آیا دستگاه های دیجیتال مانع رشد مغزی می شود؟

با این حال، در مقاله‌ای در سال ۲۰۱۰ در لس‌آنجلس تایمز، روان‌شناسان کریستوفر چابریس، که در آن زمان در کالج یونیون و دانیل جی. سیمونز از دانشگاه ایلینویز در اوربانا-شامپین منتشر شد، دیدگاه قبلی را رد کردند: «به سادگی هیچ مدرک تجربی برای نشان دادن اینکه زندگی کردن با فناوری‌های جدید، سازمان مغز را به‌گونه‌ای تغییر می‌دهد که بر توانایی فرد و تمرکز تأثیر می‌گذارد، وجود ندارد..» و بحث ادامه دارد.

این ایده که ما داریم “احمق” می شویم از کجا می آید؟ این تا حدی از دانشی ناشی می شود که دستگاه های دیجیتال توجه ما را به خود جلب می کنند. یک پیام از یک دوست، یک حکایت به اشتراک گذاشته شده در شبکه های اجتماعی یا یک تبلیغ فروش در یک سایت آنلاین می تواند مانند یک درمان برای مغز انسان عمل کند. میل به چنین موضوعاتی می‌تواند ما را به طور مکرر به سمت صفحه نمایش بکشد و از چیزهای دیگری که باید روی آن تمرکز کنیم دور می‌شود.

آنها تصور می کنند که می توانند به طور مداوم بین توییتر و محل کار جابه جا شوند، حتی در حین رانندگی، بدون اینکه ذره ای از کارایی خود را از دست بدهند. اما مجموعه ای از تحقیقات تایید می کند که این تصور یک توهم است. هنگامی که افراد سعی می کنند دو یا چند کار را همزمان انجام دهند که به توجه آنها نیاز دارد، عملکرد آنها آسیب می بیند.

علاوه بر این، در سال 2013، استفان آماتو، که در آن زمان در دانشگاه اکس مارسی در فرانسه بود، و همکارانش نشان دادند که گشت و گذار در صفحات وب، افراد را مستعد نوعی سوگیری شناختی به نام اثر برتری می کند: آن ها اولین اطلاعاتی را که بیشتر می بینند، بیشتر از بقیه موارد دنبال می کنند و روی ذهن آنها اثر می گذارد.

آموزش توانایی انجام چند کار را بهبود نمی بخشد. در سال 2009 ایال اوفیر (Eyal Ophir) که در آن زمان در دانشگاه استنفورد بود و همکارانش دریافتند که انجام چند کار در اینترنت به طور متناقضی باعث می شود که کاربران در تغییر از یک کار به کار دیگر کارایی کمتری داشته باشند.

آنها کمتر قادر به تخصیص توجه خود هستند و در برابر عوامل حواس پرتی بسیار آسیب پذیر هستند. در نتیجه، حتی اعضای نسل «بومی دیجیتال» نیز بعید است که کنترل شناختی لازم برای تقسیم زمان خود بین چندین کار یا تغییر فوری از یک فعالیت به فعالیت دیگر را توسعه دهند. به عبارت دیگر، چندوظیفه‌ای دیجیتال چیزی بیش از ایجاد یک توهم خطرناک کارایی خاصی ایجاد نمی کند.

خبر خوب این است که برای حفظ دامنه توجه خود نیازی به سیم کشی مجدد مغز خود ندارید. شما می توانید با فکر کردن به آنچه که بیشتر حواس تان را پرت می کند و با ایجاد استراتژی هایی برای ایمن سازی خود در برابر این عوامل حواس پرتی به خود کمک کنید.

• شما باید کمی خودکنترلی را اعمال کنید.
• آیا نمی توانید در برابر اعلان های فیس بوک مقاومت کنید؟ هنگام کار آنها را خاموش کنید.
• وسوسه شده اید که کمی بازی Game ویدیویی انجام دهید؟ دستگاه خود را در جایی که بتوانید آن را ببینید یا در دسترس آسان قرار دهید، رها نکنید.

بررسی تاثیر بازی های رایانه ای (دستگاه های دیجیتال) بر پرخاشگری

تاثیر دستگاه های دیجیتال بر پرخاشگری کودکان چست؟ در مورد این اتهام که بازی‌های ویدیویی پرخاشگری را افزایش می‌دهند چطور؟ گزارش های متعدد از این دیدگاه پشتیبانی می کنند. در بررسی مطالعات منتشر شده در سال 2015، انجمن روانشناسی آمریکا به این نتیجه رسید که انجام بازی های ویدیویی خشونت آمیز افکار، احساسات و رفتار پرخاشگرانه را برجسته می کند و در عین حال همدلی را با قربانیان کاهش می دهد.

نتیجه گیری هم از تحقیقات آزمایشگاهی و هم از ردیابی جمعیت گیمرهای آنلاین به دست می آید. در مورد گیمرها، هر چه بیشتر بازی های خشن انجام می دادند، رفتار آنها تهاجمی تر بود

آیا بازی‌های ویدیویی (رسانه های دیجیتال) افراد را خشن‌ می‌کند

با این حال، تحقیقات پرخاشگری از چندین محدودیت رنج می برد. به عنوان مثال، مطالعات آزمایشگاهی پرخاشگری را با ارائه فرصتی به شرکت کنندگان برای اعمال مجازات، مانند دوز سس بسیار تند برای بلع، اندازه گیری می کند – اقداماتی که به سختی نشان دهنده زندگی واقعی هستند.

در خارج از آزمایشگاه، شرکت کنندگان احتمالاً به ماهیت مضر اقدامات خود توجه بیشتری می کنند. و مطالعاتی که روی گیمرها انجام شده است برای درک علت و معلولی تلاش می‌کنند: آیا بازی‌های ویدیویی افراد را خشن‌تر می‌کنند یا افرادی که خلق و خوی اساساً تهاجمی دارند تمایل به بازی‌های ویدیویی دارند؟

بنابراین، تحقیقات بیشتری مورد نیاز است و به ترکیبی از روش‌های مختلف نیاز دارد. اگرچه یافته‌های تاکنون مقدماتی هستند، محققان معتقدند که مقداری احتیاط لازم است. بعید است که یک ساعت در اینجا و آنجا صرف بازی‌های جنگی شما را به یک روان‌پریشی بی‌مغز تبدیل کند، اما منطقی است که از آن اجتناب کنید و تمام روز را در فضای بازی  سپری نکنید.

آیا بازی های راینه ای (دستگاه های دیجیتال) برای بهبود مغز کاربرد دارد؟

تاثیرات مثبت بازی‌های کامپیوتری ( دستگاه های دیجیتال ) برای مغز کودکان چیست؟ از طرفی این معادله، تعدادی از مطالعات ادعا می‌کنند که بازی‌های ویدیویی می‌توانند زمان واکنش، دامنه توجه و حافظه کاری را بهبود بخشند. بازی‌های اکشن، که پویا و جذاب هستند، ممکن است به‌ویژه مؤثر باشند: بازیکنان با غوطه‌ور شدن در یک محیط جذاب، یاد می‌گیرند که سریع واکنش نشان دهند، روی اطلاعات مرتبط تمرکز کنند و به خاطر بسپارند.

برای مثال، در سال 2014، کارا بلکر از دانشگاه جانز هاپکینز و همکارانش بازی‌های تاثیرگذاری در سری Call of Duty – که در آن بازیکنان سربازان را کنترل می‌کنند – بر روی حافظه فعال بصری (حافظه کوتاه‌مدت) مطالعه کردند. محققان دریافتند که 30 ساعت بازی این ظرفیت را بهبود می بخشد.

ارزیابی شامل پرسیدن چند بار از شرکت کنندگان بود که آیا یک گروه چهار تا شش مربع رنگی با گروه دیگری که دو دقیقه قبل ارائه شده بود یکسان است یا خیر.

Posit Science که مجموعه آموزش و ارزیابی مغز BrainHQ را ارائه می دهد، یکی از این شرکت ها است. ابزارهای آن شامل UFOV (برای “میدان دید مفید) است. در یکی از نسخه های یک بازی مبتنی بر UFOV، یک ماشین و یک تابلوی جاده روی صفحه نمایش ظاهر می شود. سپس ماشین دیگری ظاهر می شود. بازیکن روی ماشین اصلی کلیک می کند و همچنین روی جایی که علامت جاده ظاهر شده است کلیک می کند. با داشتن گروه‌هایی از اشیاء سریع‌تر و سریع‌تر اسکرول می‌کنند، این فعالیت قرار است زمان واکنش را بهبود بخشد.

وب‌سایت این شرکت گواهی‌های کاربران را به نمایش می‌گذارد و می‌گوید مشتریانش گزارش می‌دهند که BrainHQ «هر کاری از بهبود بازی بولینگ خود، توانمندسازی آنها برای یافتن شغل، احیای خلاقیت‌شان، و ایجاد احساس اطمینان بیشتر در مورد آینده‌شان انجام داده است.» با این حال، یافته های تحقیقات کمتر واضح است.

از یک طرف، پوزیت ساینس از مطالعه آموزش شناختی پیشرفته برای مستقل و سالمندان (ACTIVE) استناد می کند تا ادعا کند که آموزش UFOV می تواند زمان کلی واکنش را در بازیکنان مسن بهبود بخشد و خطر تصادفات اتومبیل را تقریباً 50 درصد کاهش دهد.

اما در یک تجزیه و تحلیل در سال 2016 از تحقیقات در مورد برنامه های آموزش مغز، سیمونز و همکارانش بسیار کمتر تحسین برانگیز هستند. این مقاله که شامل تجزیه و تحلیل عمیق مطالعه ACTIVE است، می گوید که خطر کلی تصادف – مرتبط ترین معیار – بسیار کم کاهش یافته است. چندین بررسی از ادبیات علمی تقریباً به همین نتیجه می‌رسند: محصولات آموزش مغز عملکرد را در کارهایی که مستقیماً آموزش داده می‌شوند، افزایش می‌دهند، اما انتقال اغلب ضعیف است.

تمرینات توجه و حافظه در بازی های دیجیتال

بازی Dr. Kawashima’s Brain Training، که توسط نینتندو در اواسط دهه 2000 منتشر شد، نمونه دیگری از نتایج مخالف را ارائه می دهد. این بازی علاوه بر تمرینات توجه و حافظه، محاسباتی را برای بازیکن انجام می دهد. آیا این برنامه مهارت های کلی حسابی را بهبود می بخشد؟

خیر، طبق کارهایی که در سال 2012 توسط سینه مک دوگال و بکی هاوس، هر دو در دانشگاه بورنموث در انگلستان بر روی گروهی از سالمندان انجام شد. با این حال، یک سال قبل، روانشناسان اسکاتلندی دیوید میلر و درک رابرتسون دریافتند که این بازی سرعت محاسبه کودکان را افزایش می دهد.

برای به خاطر سپردن چیزها، به جای آموزش یادآوری خود با کارهای انتزاعی که ارتباط کمی با واقعیت دارند، سعی کنید حافظه خود را به طور منظم آزمایش کنید و اطلاعات را تا حد امکان برای زندگی خود معنادار کنید: اگر یک لیست خرید را حفظ می کنید، از خود بپرسید که چه چیزی دستوری که در حال خرید مواد اولیه برای شام و چه روزی هستید. برخلاف بازی‌های تمرین مغز، این نوع رویکرد شامل ابتکار عمل است و باعث می‌شود درباره آنچه می‌دانید فکر کنید.

دستگاه های دیجیتال چطور باعث حواس‌ پرتی ما می‌شود؟

استفاده از ظرفیت های شناختی ما برای مبارزه با یک خطر مدرن دیگر مهم است: گسترش اخبار جعلی Fake در شبکه های اجتماعی Social Network. همانطور که دستگاه‌ های دیجیتال تمایل ما به حواس‌پرتی را برجسته می‌کنند، اخبار جعلی نیز از تمایل طبیعی ما برای باور آنچه مناسب ماست سوء استفاده می‌کنند. راه حل هر دو چالش آموزش است: بیش از هر زمان دیگری باید به جوانان آموزش داد که تمرکز، کنترل خود و مهارت های تفکر انتقادی خود را توسعه دهند.

مرکز مشاوره رامونا با داشتن متخصصان در این زمینه و آموزش مهارتهای زندگی می توانند شما را در این زمینه یاری نمایند . در صورت تمایل با ما در تماس باشید.

منبع : https://www.scientificamerican.com/

ترجمه : مونا نعمتی