چرا بیماری سرطان باعث اضطراب در فرد می شود ؟
اضطراب Anxiety یک واکنش طبیعی به بیماری سرطان Cancer است. فرد ممکن است هنگام انجام آزمایش غربالگری سرطان، انتظار برای نتایج آزمایش، دریافت تشخیص سرطان، تحت درمان سرطان یا پیش بینی عود سرطان دچار اضطراب شود.
اضطراب مرتبط با سرطان ممکن است احساس درد را افزایش دهد، توانایی خواب فرد را مختل کند، باعث تهوع و استفراغ شود و کیفیت زندگی بیمار (و خانواده او) را مختل کند. اگر اضطراب معمولی جای خود را به پریشانی غیرطبیعی زیاد بدهد، ناتوان شود، یا ترس یا نگرانی بیش از حد را شامل شود، ممکن است نیاز به درمان داشته باشد. در این مثال، اگر اضطراب درمان نشود، حتی ممکن است با نرخ بقای کمتر از سرطان همراه باشد.
احساس افسردگی و اضطراب در بیماران مبتلا به سرطان
افراد مبتلا به بیماری سرطان متوجه خواهند شد که احساس اضطراب آنها در زمان های مختلف افزایش یا کاهش می یابد. ممکن است با گسترش بیماری سرطان یا شدیدتر شدن درمان، بیمار مضطربتر شود. سطح اضطراب تجربه شده توسط یک فرد مبتلا به بیماری سرطان ممکن است با اضطراب تجربه شده توسط فرد دیگر متفاوت باشد.
یادگیری بیشتر بیماری سرطان برای کاهش اضطراب
اکثر بیماران می توانند با یادگیری بیشتر در مورد بیماری سرطان خود و درمانی که می توانند انتظار دریافت آن را داشته باشند، اضطراب خود را کاهش دهند. برای برخی از بیماران، بهویژه آنهایی که قبل از تشخیص سرطان، دورههایی از اضطراب شدید را تجربه کردهاند، احساس اضطراب ممکن است طاقتفرسا شود و در درمان سرطان اختلال ایجاد کند.
اظراب شدید مرتبط با درمان سرطان بیشتر در کدام افراد رخ می دهد؟
اضطراب شدید مرتبط با درمان سرطان در بیماران با سابقه اختلالات اضطرابی یا افسردگی و بیمارانی که در زمان تشخیص این شرایط را تجربه میکنند، بیشتر رخ میدهد. همچنین ممکن است بیمارانی که درد شدید دارند، ناتوان هستند، دوستان یا اعضای خانواده کمی دارند که از آنها مراقبت کنند، سرطانی دارند که به درمان پاسخ نمی دهد یا سابقه ضربه جسمی یا روحی شدید دارند، اضطراب را تجربه کنند.
متاستازهای سیستم عصبی مرکزی و تومورها در ریه ها ممکن است مشکلات فیزیکی ایجاد کنند که باعث اضطراب می شود. بسیاری از داروها و درمان های سرطان می توانند احساس اضطراب را تشدید کنند.
برخلاف انتظار، بیماران مبتلا به سرطان پیشرفته نه به دلیل ترس از مرگ، بلکه بیشتر به دلیل ترس از درد کنترل نشده، تنها ماندن یا وابستگی به دیگران، اضطراب را تجربه می کنند. بسیاری از این عوامل را می توان با درمان کاهش داد.
دلایل اضطراب بیماران مبتلا به سرطان و تشخیص آن
برخی از افراد ممکن است قبلاً به دلیل موقعیت های غیر مرتبط با بیماری سرطان، اضطراب شدید را در زندگی خود تجربه کرده باشند. این شرایط اضطرابی ممکن است با استرس ناشی از تشخیص بیماری سرطان عود یا تشدید شود. بیماران ممکن است ترس شدیدی را تجربه کنند، نتوانند اطلاعاتی را که مراقبان به آنها داده اند جذب کنند، یا نتوانند درمان را دنبال کنند. به منظور برنامه ریزی برای درمان اضطراب بیمار، پزشک ممکن است سوالات زیر را در مورد علائم بیمار بپرسد:
- آیا از زمان تشخیص یا درمان سرطان، علائم زیر را داشته اید؟ این علائم چه زمانی رخ می دهند (یعنی چند روز قبل از درمان، در شب یا در زمان خاصی) و چقدر طول می کشد؟
- آیا احساس لرزیدن، پریشانی یا عصبی بودن می کنید؟
- آیا احساس تنش، ترس یا دلهره داشته اید؟
- آیا به دلیل ترس مجبور شده اید از مکان ها یا فعالیت های خاصی اجتناب کنید؟
- آیا احساس کردهاید که قلبتان تند میزند یا تند میزند؟
- آیا هنگام عصبی بودن در نفس کشیدن مشکل داشته اید؟
- آیا عرق کردن یا لرزش غیر قابل توجیهی داشته اید؟
- آیا احساس گره در شکم خود کرده اید؟
- آیا احساس کرده اید که توده ای در گلو دارید؟
- آیا خودتان را در حال قدم زدن می بینید؟
- آیا از ترس اینکه در خواب بمیرید می ترسید شب ها چشمان خود را ببندید؟
- آیا نگران آزمایش تشخیصی بعدی یا نتایج آن از هفتهها قبل هستید؟
- آیا به طور ناگهانی ترس از دست دادن کنترل یا دیوانه شدن داشته اید؟
- آیا به طور ناگهانی ترس از مردن داشته اید؟
- آیا اغلب نگران این هستید که چه زمانی درد شما برمی گردد و چقدر بد خواهد شد؟
- آیا نگران این هستید که آیا می توانید دوز بعدی داروی مسکن خود را به موقع دریافت کنید؟
- آیا بیشتر از آنچه باید در رختخواب می گذرانید، زیرا می ترسید در صورت ایستادن یا حرکت کردن، درد تشدید شود؟
- آیا اخیراً گیج یا سرگردان بوده اید؟
اختلالات اضطرابی شامل اختلال سازگاری، اختلال هراس، فوبیا Phobia ، اختلال اضطراب فراگیر و اختلال اضطراب ناشی از سایر شرایط پزشکی عمومی است.
درمان اضطراب در افراد مبتلا به بیماری سرطان
ممکن است تشخیص ترس های عادی مرتبط با بیماری سرطان و ترس های غیرعادی شدید که می توانند به عنوان یک اختلال اضطرابی طبقه بندی شوند، دشوار باشد. درمان بستگی به تأثیر اضطراب بر زندگی روزمره بیمار دارد. اضطرابی که به دلیل درد یا شرایط پزشکی دیگر، نوع خاصی از تومور، یا به عنوان یک عارضه جانبی دارو (مانند استروئیدها) ایجاد می شود، معمولاً با درمان علت زمینه ای کنترل می شود.
همکاری روانپزشک با انکولوژیست برای تشخیص اختلال اضطراب در صورت وجود یا کمک به تعیین اینکه آیا شیمی درمانی یا سایر داروها ممکن است باعث علائم اضطراب شوند و راه هایی برای مدیریت عوارض جانبی ارائه دهد، مفید است.
درمان اضطراب با دادن اطلاعات و حمایت کافی به بیمار آغاز می شود. توسعه راهبردهای مقابله ای مانند مشاهده بیمار سرطان خود از منظر مشکلی که باید حل شود، به دست آوردن اطلاعات کافی برای درک کامل بیماری و گزینه های درمانی خود و استفاده از منابع و سیستم های پشتیبانی موجود می تواند به کاهش اضطراب کمک کند.
بیماران ممکن است از گزینه های درمانی دیگر برای اضطراب بهره مند شوند، از جمله: روان درمانی psychotherapy ، گروه درمانی، خانواده درمانی، شرکت در گروه های خودیاری، هیپنوتیزم، و تکنیک های آرامش بخش Relaxation مانند تصویرسازی هدایت شده (شکلی از تمرکز متمرکز بر تصاویر ذهنی برای کمک به مدیریت استرس. )، یا بیوفیدبک. داروها ممکن است به تنهایی یا در ترکیب با این تکنیک ها استفاده شوند. معمولاً بیماران نباید از ترس معتاد شدن از مصرف داروهای تسکین دهنده اضطراب اجتناب کنند. پزشکان آنها به آنها داروی کافی برای کاهش علائم و کاهش مقدار دارو را با کاهش علائم می دهند.
مرکز مشاوره رامونا با متخصصان روانشناسی سلامت می توانند به شما در این مسیر کمک نمایند تا طول درمان برای شما با سهولت طی شود و بیمار و خانواده از حمایت بیشتری برخوردار شوند. در صورت تمایل با ما در تماس باشید.
منبع : https://www.webmd.com/
ترجمه : مونا نعمتی
دیدگاهی ثبت نشده است
لطفاً پیش از ارسال نظر، خلاصه قوانین زیر را مطالعه کنید: